Σύντομο Καλωσόρισμα

Πρώτη Δεκέμβρη ενός έτους που έμοιαζε εξαρχής με δοκιμασία κλιμακούμενου επιπέδου δυσκολίας. Για όλους ανεξαιρέτως, μια αμφισβήτηση του θεωρούμενου ως δεδομένου, μια ανατροπή αθέλητη της ρουτίνας, ένας εγκλεισμός γεμάτος ρευστότητα που αποζητούσε(και δυστυχώς αποζητεί)ανεξάντλητα αποθέματα ψυχικής δύναμης για να μην καταστεί εγκλωβισμός. Η επικοινωνία επαναπροσδιορίζεται και δυσκολεύει ολοένα, καθώς η πανδημία φαίνεται να απελευθερώνει το πιο φοβικό και επιθετικό κομμάτι της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης. Εύθραυστος από τη φύση του, άλλωστε, ο ψυχισμός του ανθρώπου, μη εκπαιδευμένος σε κλυδωνισμούς, μια αφορμή καρτερά για να λυγίσει, για να αφυπνισθούν τα χείριστα στοιχεία του.

Αυτή η χρονιά είχε αυξημένη δυσκολία και για την γράφουσα, αλλά είχε και αλλαγές σωτήριες, από εκείνες που αποδεικνύονται βάλσαμο και πηγές αποσαφήνισης του τι είναι σημαντικό και τι όχι. Μέσα σε όλα αυτά, επικρατεί μια υπενθύμιση: είναι σπουδαίο να διασώζονται όλα εκείνα που αγαπάμε, που λειτουργούν ως αντιπερισπασμοί στην καθημερινότητα, που μας θωρακίζουν με σθένος ακόμη και αν οι απώλειες διαδέχονται η μία την άλλη. Και πώς μπορεί να γίνει αυτό αν όχι μέσα από την γραφή, τη φωτογραφία, την μουσική; Οι μικροί θάνατοι ισοπεδώνονται μέσα από την απαθανάτιση της στιγμής, μέσα από την ακινητοποίηση στον χρόνο στιγμών που διαμορφώνουν το νόημα εκείνο που θα μας φέρει πλησιέστερα στην αυθεντική φύση μας.

Η περιπλάνηση είναι εναντίωση στο τέλμα και μέσα από τη συνεχή περιπλάνηση καθίσταται δυνατή η διατήρηση των στιγμών άφθαρτων στο βεληνεκές του χρόνου. Μπορεί να είναι νοερή μόνο, μπορεί όμως να μετουσιώνεται σε κυριολεκτική λαχτάρα εξερεύνησης άγνωστων καταφυγίων. Και στις δύο περιπτώσεις, μπορεί να γίνει λύτρωση από το φόβο, νίκη έναντι στην κυριαρχία του μονοσήμαντου.

Σε αυτό το ιστολόγιο, θα βρίσκουμε τρόπους φυγής από την ακινησία της πραγματικότητας, είτε είναι απλές διαδρομές και σκέψεις, είτε είναι μοίρασμα εντυπώσεων για μέρη που επισκεφθήκαμε ή για προϊόντα που δοκιμάσαμε. Πιστεύουμε ότι η διαφύλαξη της παιδικότητας είναι η προτεραιότητα που μπορεί να μας σώσει από τη φθορά, για αυτό επιδιώκουμε η πορεία μας να περιλαμβάνει εμπειρίες που ''εξαπατούν'' περίτεχνα την άχαρη διαδικασία της ενηλικίωσης. Σε αυτή την αποστολή, καταλύτης είναι το ''μαζί''. Γιατί η ευτυχία είναι προσωπική υπόθεση πάνω από όλα, μόνο που δεν την προσεγγίζουμε μόνοι.